Bye อดีต ... :)

ห่างหายจากการเขียนมานาน ครั้งนี้มีโอกาสได้กลับมาเขียนอีกครั้ง ... ได้มาทำในสิ่งที่เรารัก บางครั้งเราก็ต้องการแรงบันดาลใจ ในการที่จะทำอะไรสักอย่าง ... การเขียนก็เช่นกัน ... เราก็ต้องการแรงบันดาลใจ และในวันนี้เราก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก คนๆหนึ่ง ...

 
เรื่องความรัก ... บางทีคนอื่นมอง เขาอาจจะมองว่า คู่นั้นดูเข้ากันจัง ดูเหมาะสมกันจัง แต่จะบอกอะไรให้ ไม่มีใครรู้ดีไปมากกว่า คน 2 คน บางครั้งสิ่งที่เราแสดงออกไปมันอาจจะดูสวย คนอื่นอิจฉา แต่ความจริง เราก็แอบอิจฉาคนอื่นอยู่เหมือนกัน (เรื่องจริง!) มีหลายครั้งที่เราเครียด เราคิด เราร้องไห้ ... จนถามว่าความสุขมีไหน ... 

ความรักมันต้องใช้ความเข้าใจ และ เข้ากันได้จริงๆ ถ้ารู้สึกว่าเข้ากันไม่ได้ ... ก็ไม่ควรที่จะยื้อใช่ไหม ? เมื่อต่างคนต่างเอ่ยปากขึ้นมาแล้วก้ถึงเวลาที่ควรต้องแยกย้ายกันไป ... ต่อให้เวลามันผ่านไปนานแค่ไหน ถ้าคนเรามันอยู่ด้วยกันโดยที่ ทั้งคู่ไม่ยอมปรับตัวเข้าหากัน ... มีแต่อีกฝ่ายที่ปรับเข้าหา ... จนไม่เป็นตัวของตัวเอง "จนไม่เป็นตัวของตัวเอง" ... หลายครั้งที่เราคิดว่า เราไม่เป็นตัวของตัวเอง ... บางทีระยะเวลามันสร้างความผูกพัน แต่มันไม่ได้สร้างความรัก ,,,

บางที ... เรายอมปล่อยเพื่อให้ต่างคน ต่างได้ไปใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้คุ้ม เพราะบางทีการยื้อกันเพราะความผูกพัน มันอาจทำให้ฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งเสียโอกาส ,,, 

เราก็มีเหตุผลของเรา ,,, มันเป็นเหตุผลที่เรามองมานานแล้วว่ายังไงมันก็ไม่รอด ... เรามีสิ่งที่เราต้องทำ เรามีสิ่งที่เราต้องการ อย่ามองว่าเราเห็นแก่ตัว ถ้าไม่ได้มารับรู้ว่าเราร้องไห้มามากแค่ไหน เราเสียใจมามากแค่ไหน เราเคยยิ้มให้กับคำว่ารักน้อยกว่าคำว่าเสียใจ เรื่องนี้ไม่มีใครถูกใครผิด ,,, มันเป็นการตัดสินใจ เราตัดสินใจตอนนี้มันไม่ได้เร็ว ... แต่มันเป็นการเปิดโอกาสให้ได้เดินไปใช้ชีวิตที่แต่ละคนต้องการ 



ครั้งนี้ขอ ... ไม่เดินกลับไปจริงๆ ขอเดินไปข้างหน้าเพราะ ทุกอย่างมันพิสูจน์มาแล้วว่าเราเดินไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ ^^
เราไม่ได้เสียใจ ไม่ได้ร้องไห้ จริงๆ ครั้งนี้แต่เรากลับสบายใจที่เป็นแบบนี้ ^^



จบเรื่องเก่าเพียงเท่านี้และเราจะไม่ถามหาอดีตอีก

 

ชีวิตปี4

จบไปแล้วสำหรับปี 4 เทอม 1 และการฝึกงานที่ผ่านไป ตอนนี้เกรดก็ออกครบแล้ว
เหลือเรียนอีก 3 ตัวก็จะจบปริญญาตรีแล้ว :)))

สำหรับความคาดหวัง ในการ ศึกษาปริญญาตรี เราเลือกเรียนในคณะที่เราชอบ ทั้งๆที่ตอนจะเลือกคณะในช่วงม.6 เรากลับลังเล เพราะ ผู้ใหญ่ก็อยากให้เรียน ศึกษาศาสตร์ ... แต่เราอยากเรียนนิเทศศาสตร์ แล้วเราก็ได้โควตา นิเทศศาสตร์ เราจึงตัดสินใจเลือกทันที โดยที่เราไม่ยื่นคะแนนแอดมิชชั่น จนตอนนี้เรายังไม่รู้เลยว่าแอดมิชชั่นเราได้คะแนนเท่าไร 555. :)

แล้วเราก็ได้เข้ามาเรียนในคณะที่เราชอบ และเราก็รู้สึกว่าเราเลือกไม่ผิด เพราะมันคือสิ่งที่เรารัก 
เราจะรู้สึกว่าเรามีความสุข เวลาเราได้เรียน ถึงแม้จะมีตัวคณะภาคที่เราไม่ค่อยถนัดแต่เราก็พยายามเพื่อให้มันออกมาดี 

ตั้งแต่เข้าปี 1 มา ในชีวิตของการศึกษาเราก็หวังว่าเราจะได้ 4.00 มันคือความหวังในชีวิตของการศึกษานะ .... และเราก็หวังเกียรตินิยมในช่วงเข้ามา ปี 1 แต่มันก็ดูห่างไกลเหลือเกิน แต่เราเลือกที่จะสู้เพื่อ 
"ล้มล้างคำทัดทานของคนอื่น" และเราก็พยายามมาถึงตอนนี้ และอีก 3 ตัว ถ้าความพยายามที่เราสั่งสมมาทั้งหมด มันทำให้สมหวังและล้มล้างคำทัดทานของคนผู้นั้นได้เราจะดีใจมาก เพราะเราพิสูจน์ให้เขาเห็นว่า เราทำได้ ....

เกรดที่ได้มา ... เราไม่เคยคิดว่าเราเก่ง แต่มันหมายถึงความเต็มที่ ความพยายาม ความใส่ใจ และความรับผิดชอบ และการมุ่งหาเป้าหมายที่ตั้งไว้ ให้ประสบความสำเร็จ

คนเรามีเป้าหมายหลายอยาก อยู่ที่ความพยายามว่าจะไปให้ถึงได้ไหม?
เราต้องเชื่อมั่นในตัวเอง 
พรุ่งนี้เราก็เริ่มทำงานวันแรกแล้ว ก็จะเต็มที่ให้เหมือนการเรียน 
เหลือเรียนอีก 1 เทอมก็จะได้ออกมาทำงานแบบเต็มที่สักที :)

เล่าย้อน เล่าย้อน

เล่าย้อน เล่าย้อน :)))

กลับมาอีกแล้วกับช่วงของ "งานหนัก" ถึงงานหนักจะไม่เคยฆ่าคน แต่มันก็เหมือนทำร้ายร่างกายเราทางอ้อมแหละนะ :))

งานหลักๆตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ก็จะเป็นงานนิตยสารมากกว่า ... ก็ถือว่าหนักพอควร เวลาจะทำอะไรมันจะต้อง คิด และ วางแผน ให้ดีจริงๆ นั่นคือสิ่งสำคัญในการทำงาน แม้กระทั่งการจัดการกับตัวเราเอง เราก็ต้องวางแผนเสมอ ...

เอาเป็นว่าขอเล่าย้อนๆกลับไปเลยดีกว่านะ ^^

เริ่มจากเรื่องของหลานชาย ตอนนี้ฟันของหลานก็ขึ้นมาแล้ว 2 ซี่คงกำลังหมั่นเขี้ยวแน่ๆเลย แต่เวลาหลานเห็นเราเหมือนจะพูดด้วยอ่ะ ทำปากน่าร๊ากกเชียว 55 หลงหลานตัวเองซะละ :))

อันนี้ได้ฟิวมาก หลานกับปู่ ผลัวะเข้าให้ ^^

ถ่ายกับพี่สะใภ้บ้าง รูปนี้ทำให้ตอนวันที่ 12 สิงหาคม วันแม่พอดี ที่ระทึก

อยากเปลี่ยนบรรยากาศให้หลานถ่ายนอกบ้านบ้างแสงมันดี

เน้นๆเลยรูปนี้ มองกล้องนานไปหน่อย น้ำลายยืด :))

แก้มยุ้ยไหมครับ

แอบสะกดชื่อผิดอ่ะ 555

เสื้อตัวนี้ปู่ชอบมาก

มาถึงเรื่องอาหารบ้าง พอดีวันที่ 15 จะต้องไปปรับเหล็กจัดฟันไอ่เราก็กลัวจะกินอะไรไม่ได้ก็เลยรีบไปกินอะไรที่อยากกินมซ่ะเยอะก่อนที่จะถึงวันที่่ 15 แต่อนิจจาปรับเหล็กเสร็จนึกว่าจะเจ็บ ไม่เลย เลยทำให้กินอะไรได้ตามปกติ

ขนมวง ต้องซื้อที่สวนดอกเท่านั้น อันละ 1 บาท 

ของโปรดแกงส้มมะละกอ ไข่พะโล้ แกงจืดเยื่อไผ่

อันนี้ให้ดูเพื่อนไปสมัครบัตรมาได้สแตมป์มาทุกลายแล้ว ส่วนตัวเรชอบนะแสตมป์ 7-11 รุ่นนี้อ่ะมันสวยดี แต่ก็เก็บอย่างละลาย ถ้าซ้ำก็เอาไปแลกลายที่ไม่มี อิอิ แต่ก็ยังไม่ครบหรอก แต่ชอบลายปลาทูเป็นชีวิตจิตใจน่ารักดี ^^

สแตมป์ 7-11 ครบ !!

HBD2Mint .... วันเกิดเพื่อนสาว ขอเม้าท์หน่อยว่า she เป็นคนที่หาของขวัญวันเกิดให้ "ยาก" ที่สุดแล้ว เพราะ อะไรนะเหรอ เพราะไม่รู้จะซื้ออะไรให้ไง she มีทุกอย่างแล้ว เราเลยอยากให้สิ่งที่ she อยากได้จริงๆ จน she แอบเผยไต๋มาว่า อยากได้กุหลาบขาว 10 ดอกเลยจัดกับเพื่อนน้ำเลยจ๊า คนครึ่งซื้อไปให้เลย :))

ช่อกุหลาบขาว (เราก็แอบอยากได้ช่อดอกไม้บ้างนะ)

ปิดท้ายด้วยรูปการทำงานดีกว่า ... พอดีไปซื้อผักมาจะเอามาทำแซนวิซแล้วใช้ถ่ายลงนิตยสาร แต่มันยังไม่รู้ไม่สวย สุดท้ายผักที่ใส่แซนวิซก็มีแค่เศษผักออแกนิกส์เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ที่เหลือ กลายเป็นสลัดมื้อเช้าของพ่อจ๊า

บรรดาผักที่ซื้อมา เยอะเลย สีสวยด้วยนะ

เอามาทำแค่นี้แหละ 5555555

  

















See u na <3

say Hi :)

ช่วงนี้เว้นห่างจากการเขียนไปนานมาก

แต่ก็ไม่ใช่ว่าหยุดเลย ... แต่เขียนไว้หลายที่เกิน = =!!!

วันนี้เพื่อสนิทกลุ่มเดียวกันไปอยู่เบลเยี่ยมมา 6 ปี บินตรงกลับมาเมืองไทย

เลยนัดรวมพลกันไปเที่ยวถนนคนเดินท่าแพ รวมพลกัน 3 คน และ น้องแฟนเพื่ออีก 1 เป็น 4 

เดินขาลากค่ะ ... แต่ตลกอยู่อยากหนึ่ง ตอนเวลาคุยกันจะพูดไทย แต่พอจะนินทา she จะพูดภาษาดัตซ์ 555

โคตรเทพอ่ะ เพราะ she บอกว่า เค้าฟังไม่รู้เรื่องหรอก

ก็อย่างวันนี้ส่งไปร้นทำผมแถวบ้าน ก็ งง ว่า ทำไม 2 คนถึงพูดภดัดซ์ใส่กันทั้งๆที่ก็พูดไทยได้ เป็นว่าเค้าบ่นกันว่า ช่างทำผมคนนี้เค้าเกาหัวแรง !! หนังหัวจะหลุดแล้ว แต่ตอนคุยกันหน้าทั้งคู่เฉยมาก เหมือนคนคุยกันปกติ 555

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ช่วงนี้นอนดึกหน่อยเพระ ติดซีรี่ย์ ... เรื่อง Love Rain ตอนแรกเห็นแล้วแต่ร้างไว้นานมาก ก่อนสอบมิดเทอมวันสุดท้าย เลยขอดูสักหน่อย ปรากฏว่ "ติด" ค่ะ ไม่เป็นอันสอบเลย ดูถึงตี 4 ตี 5 สุดยอดมาก !! :)


ชอบพระเอกนะ จาง กึน ซอก น่ารักดี เอาไปเอามาเริ่มเปลี่ยนสเปคเป็นเกาหลีละ หน้าใสๆ เท่ห์ โหยย ได้แต่ฝันอ่ะ >"<

 

ชอบจาง กึน ซอกในลุค Seo In Ha นักศึกษาปี 70 มากกว่าอ่ะ เรียบร้อยดี แต่ตอนแสดงเป็น Seo Joon ก็เท่ห์ไปอีกแบบนะ ยังไงก็น่ารักทุก ลุค แหละเนอะ :)

<<< แต่คนไทยที่ชอบก็มีนะ คนที่ลุคทะเล้นแบบ โบ ธนากร  ,,, ไปเจอ โบที่แกรมมี่มา ตอนอัดรายการแตกฟอง โหยยย ... น่ารักมาก เป็นความประทับใจไม่รู้ลืม แต่ขอบคุณน้องปลวกที่พาไปถึงเบื้องหลังรายการ ไปนั่งดูพี่โบอัดรายการ ประทับใจ :)

(หน้าเรา เอิ่ม มาก เพระ มือสั่น ไอแพดหนัก แสงไม่พอ ที่สำคัญ อายโคตรๆ และตอนนั้น โทรมมาก ช่วงที่ไปฝึกงานที่กทม. 2 เดือน งี้แหละนักข่าว ตากแดด ตากลม ตากฝน ออกหมาย เลยไม่มีเวลดูแลตัวเอง สภาพเลยย่ำแย่ T^T)

<< เสื้อๆของน้องปลวก และน้องปลวกก็ไปแย่งชิงมากอีกที แล้วเดี๋ยวได้โอกาสจะแย่งชิงกลับบ้าง !!!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Update Family :)

อัพเดตหลานตัวน้อยหน่อย ช่วงนี้หลานจะมาเที่ยวที่บ้านทุกวันเสาร์ แต่อาทิตย์นี้มาวันอาทิตย์ด้วย วันนี้หลานปริ้นซ์ไปตัดผมมาครับ :) หน้าโคตรเหมือนปู่อ่ะ 555
 แต่หลานเรน่ารักเสมอ จ้ำม้ำ มีแต่คน อยากดึงแก้ม แก้มยุ้ยๆ อิอิ